TOTAAL VERKEERD BEGREPEN
De steeds chronisch terugkerende heisa rond uitspraken over geloof en ethiek van Rooms-katholieke kerkleiders lijkt mij vandaag een symptomatisch verschijnsel binnen een gemeenschap, waar volk en gezagdragers niet meer lezen wat er staat, en waar men niet meer wil horen wat feitelijk wordt gezegd of bedoeld. Enkele woorden worden uit hun context gehaald en ironisch buiten proportie uitvergroot. Het behoort tot de tactiek van de media op deze wijze controversen uit te lokken waarbij daarop een hysterisch opgeklopte emo-storm alle serene intellectuele eerlijkheid monddood maakt.
Aartsbisschop André Joseph Léonard gaf in zijn recent verschenen boek “Gesprekken” zijn persoonlijke gemotiveerde visie. Mag dat nog ? Overduidelijk stigmatiseert hij met zijn uitspraak over aids niet die zieken, en zeker niet degenen die onschuldig door de ziekte werden besmet. Hij verwijst enkel naar het uitgangspunt van die epidemie, zoals men de oorzaken van kanker kan aanwijzen als waarschuwing. Het is algemeen aanvaard dat het aidsvirus bij de mens zich eerst verspreidde en ook nu nog meestal, doch niet altijd, wordt doorgegeven binnen een promiscue levensmilieu.
Op de hem gestelde vraag antwoordt hij dat hij zeker hiermee geen straf van God bedoelt. De term “hoogstens een soort immanente gerechtigheid”, die hij uiterst voorzichtig en genuanceerd als mogelijkheid en precies in tegenstelling met een straf van God gebruikt, is niet nieuw. Jacques Brissaud noemt de “justice immanente” zo oud als de wereld. De Franse staatsman Léon Gambetta gebruikte ooit die term voor de vanzelfsprekende zelfweerwraak binnen de politiek. De atheïstische filosoof Pierre Lance wendde die term aan om te zeggen dat de kosmos orde is en automatisch reageert als wanorde de orde verstoort. Het gaat dus om een wetmatigheid binnen de natuur zelf. “Immanent” betekent hier dat de natuur vanuit zichzelf a.h.w. blind haar rechten (gerechtigheid) opeist. Het gaat dus niet om gerechtigheid in de morele betekenis. Stelt de aartsbisschop zich hiermee onbescheiden op ? Of zijn het eerder degenen die in het huilconcert van de media meeblaffen ?
Het huidige “politiek correct denken” is voor onze generatie het begin van een dictatuur van de geest, die de vrije meningsuitdrukking belemmert, de publieke opinie breeduit bepaalt, een nieuwe vorm van discriminatie introduceert, en uiteindelijk een gevaar betekent voor onze geloofsverkondiging. Het doet me denken aan Paulus: “… Want er komt een tijd dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen. Omdat hun de oren jeuken zullen ze zich een menigte leraars aanschaffen naar eigen smaak…” (2 Tim 4,3-5).
Jozef Decoene,
Roeselare
Geen opmerkingen:
Een reactie posten