Door: Jens Taskin
Tot mijn grote verbazing was er in de aanloop tot de verderfelijke gaypride zelfs een liturgische viering voorzien. Los van het feit dat die viering alle liturgische voorschriften overtrad blijft er de vraag of er in de Kerk plaats is voor dergelijke momenten die men dan 'liturgie' noemt. De Goede Bijstands Kerk in Brussel op de Kolenmarkt is niet zomaar een randfenomeen ze is zeer populair in de linkse kringen die al jaren lang de Kerk in haar Hart raken.
Recent nog heeft de Pastoor van deze Kerk de Heilige Vader, de Aartsbisschop en de Leer van de Heilige Moeder de Kerk aangevallen, meer nog: Hij gebruikte zelfs het forum van een televisiemis om de Kerk publiek aan te vallen. We kunnen ons de vraag stellen waarom de kerkelijke overheid niet ingrijpt en de televisiemis niet langer laat uitzenden uit deze Kerk.
Er zullen in Vlaanderen toch nog wel andere kerken zijn waar de ware Leer verkondigd wordt, al zijn die zeer schaars. Ook de Kerk in Grimbergen van Judas Mettepenningen is niet altijd loyaal aan de Primaat en zijn Kerk.
Maar met deze viering heeft Pastoor Demot de hoofdvogel afgeschoten.
Zijn 'roze liturgie' staat lijnrecht tegenover de ware Leer van de Kerk. Hij zal het natuurlijk als barmhartigheid verkopen, maar barmhartigheid wil niet zeggen dat we mensen moeten steunen in hun zonde. Liturgie mag onder geen enkel beding mis-bruikt worden om maatschappelijke fenomenen goed te praten, propageren en het voorplan te brengen. Liturgie dient om Christus te verkondigen. Daarom is het opteren van Pastoor Demot een judaskus voor de Kerk. Het wordt hoogtijd dat men ingrijpt, en niet langer kerkgebouw misbruikt worden voor dergelijke eigenzinnige praktijken, en dat Heer op de tong van de zondaar wordt ontvangen.
Men spreekt over 'oecumenische gebedsviering', een ondertitel om van te rillen. Maar je kan geen gebedvieringen organiseren met een dusdanig volk dat in doodzonde verkeerd, want dan steun je hen in hun zonde, je bevestigd hen. Een boeteviering zou hier eerder op zijn plaats zijn.
Uit deze gebeurtenis blijkt weer eens hoe de oecumene het paard van Torje is in de Kerk waarmee in de Kerk veel liturgische nossens wordt binnengebracht. Een paard met een buik vol homo's, protestanten en nog van die dingen.
Pastoor Demot wordt het nieuwe boegbeeld van deze eigengereide pastores die zo proberen een eigen 'kerkje' op de bouwen. Lang geleden vond ik een mot in mijn kleerkast, ik vond het een lief schattig beestje maar mijn mama sloeg ze dood. Want een mot in je kast vreet alle kleren op. Een Demot in de Kerk veroorzaakt veel kwaad in de Kerk. Het lijkt een lief beestje, maar het is zeker geen lieve HEERsbeetje. (sic)
Het gaat niet om de liturgie van de Kerk, maar om mottige liturgie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten