Waren er maar meer volwassenen die met een zelfde vuur en een zelfde liefde voor de kerk ijverde

Misdienaartje (13) wil geen feestzaal in dorp

Auteur: Willy De Buck
Bron: http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=GRG356Q7T


DIEPENBEEK - 'De ingestorte kerk van Lutselus moet worden vervangen door een nieuwe kerk. Niet door een feestzaal.' Dat zegt Joey Wolfs, een dertienjarige misdienaar die intussen al duizend handtekeningen verzamelde. De gemeenteraad van Diepenbeek is gewaarschuwd.

In Diepenbeek weten ze nog niet goed wat er in de plaats moet komen van de kerk die in de kerstnacht van 2010 naar beneden donderde. Maar als het aan Joey Wolfs ligt, hebben ze geen keuze. 'Lutselus moet een nieuwe kerk krijgen. Een echte. Niet zo'n multifunctioneel ding waar ze 's morgens een mis, 's middags een seniorenvergadering en 's avonds een jeugdfuif houden', zegt hij.

'Je kan toch niet staan dansen tussen de preekstoel, de doopvont en het altaar? Op een plaats waar even voordien Onze-Lieve-Heer nog te gast was?' Pastoor Vanherle zou het vanop zijn preekstoel niet beter kunnen zeggen.

Kieshokje

Joey Wolfs weet wat hij wil en kan het voor een jongen van dertien bovendien bijzonder goed uitleggen. Het gemeentebestuur van Diepenbeek kan dan ook maar beter rekening houden met zijn petitie, want de jongen kent zijn wereld. Niet alleen de kerkelijke, maar ook die van de gemeentepolitiek.

'Volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Ik heb nu al meer dan duizend handtekeningen. Gaan ze die mensen allemaal teleurstellen?', zegt hij fel. 'Overal waar ik kom, zeggen ze: die jongen heeft groot gelijk. De Diepenbekenaars komen zelf vragen of ze mogen tekenen. Als die nieuwe kerk er niet komt, zullen de mensen dat niet vergeten zijn in het kieshokje.'

Duizend heiligenbeelden

Voor de kerk in de kerstnacht van vorig jaar naar beneden donderde, was ze een tweede thuis voor Joey. 'Papa bracht mij elke morgen voor schooltijd al naar de kerk, en ook alle andere diensten miste ik nooit. Behalve eind vorig jaar. Toen de wegen in december te glad lagen door de hevige sneeuwval, zat ik met een probleem. Ik heb dan maar zelf de mis opgedragen op mijn kamer', zegt Joey.

Aan rekwisieten geen gebrek: Joey heeft verschillende kazuifels en een volledig uitgerust altaar. Inclusief kaarsen en wierookvat.

'Hij heeft zo'n duizend heiligenbeelden', zegt vader Marco. 'Toen we enkele jaren geleden van Lutselus naar Diepenbeek-centrum verhuisden, schrokken we er zelf van dat het er zoveel waren. Mijn eigen schuld, moet ik eerlijkheidshalve toegeven, want ik durf hem al eens te sponsoren als hij naar een rommelmarkt gaat.'

Tranen in de ogen

Maar na de instorting in Lutselus zat Joey alweer in de problemen. Al werkt hij aan een oplossing. 'Ik dien nu de mis in Diepenbeek, in Kortessem en bij de zusters Ursulinen. Ik probeer een schema op te maken om mijn dagen weer te vullen. En binnen een paar jaar wil ik weer naar Lutselus. Naar de nieuwe kerk. Ik ben daar gedoopt, heb er mijn eerste communie gedaan en mijn vormsel gekregen. Dat blijft mijn kerk. Ik wil daar opnieuw misdienaar worden.'

Dat de gemeente nu een combinatie van een kerk met een ontmoetingscentrum overweegt, gaat Joey zijn verstand te boven. 'Was onze kerk niet ingestort, dan stond ze er nog altijd. Daags na de instorting ben ik gaan kijken. Veel mensen van Lutselus waren daar kapot van. Iedereen liep met tranen in de ogen. Ik ook. En daarom moet er een nieuwe kerk komen. Desnoods een kleinere. Of een kapel voor 200 tot 300 man. Het geld van de oude kerk mag dan ook alleen gebruikt worden voor een nieuwe kerk.'

Priester worden

Zo'n rotsvast geloof, het laat zich raden waar dat moet eindigen. 'Ja, ik wil priester worden', zegt Joey zonder aarzelen. 'Iedereen steunt mij daarin. Veel mensen zeggen mij: Jongen, ge moet dat doen. We hebben al zo weinig pastoors en gij zijt daarvoor geboren.'

Dat sommige schoolvrienden al eens smalend lachen met zijn ambities, raakt zijn koude kleren niet. 'Laat ze maar lachen, ik beschouw dat als een offer', zegt hij. 'Ik loop trouwens niet echt te koop met mijn geloof. Ik beleef het vooral in de kerk.'

Paus Benedictus XVI niet te spreken over verplichte seksuele opvoedingsprogramma's

VATICAANSTAD 10/01 In zijn jaarlijkse toespraak tot de bij de Heilige Stoel geaccrediteerde diplomaten heeft paus Benedictus XVI maandag kritiek geleverd op "in sommige Europese landen" aan kinderen opgelegde deelname aan seksuele opvoedingsprogramma's.

"Verplichte" deelname aan opvoedingsprogramma's inzake seksualiteit of burgerzin die "neutrale" concepten omtrent de persoon en het leven ventileren, maar die in feite een antropologie tegengesteld aan geloofd en de rechtvaardige zaak weerspiegelen, zijn een "aanval op de religieuze vrijheid" van gezinnen, zo zei de kerkleider die opnieuw en nadrukkelijk aandrong op eerbied voor godsdienstvrijheid.

Hij was - zonder namen te noemen - niet te spreken over landen in het Westen die groot belang hechten aan pluralisme en tolerantie maar "waar godsdienst een toenemende marginalisering kent". "Er is een tendens om godsdienst (...) als iets onbetekenends te beschouwen, iets vreemds of iets dat de moderne samenleving destabiliseert, en om op verschillende manieren te proberen te verhinderen dat zij (de

godsdienst) enige invloed zou hebben op het leven in de samenleving.

Christenen moeten soms bij het uitoefenen van hun beroep niet refereren naar hun religieuze en morele overtuigingen, en moeten zelfs soms daaraan tegengesteld handelen. Bijvoorbeeld daar waar wetten van kracht zijn om mensen in de gezondheids- en juridische sector het recht op afwijzing op grond van hun geweten te beperken".

Volgens Benedictus XVI wordt het marginaliseren van de godsdienst ook weerspiegeld "door het bannen uit het openbare leven van religieuze feesten en symbolen onder het mom van eerbied voor de leden van andere godsdiensten of hen die niet geloven".

Bron: belga

Intolerantie en discriminatie tegen christenen in Europa

Voor het eerst gedocumenteerd: feiten en cijfers over het recente en groeiende fenomeen van intolerantie en discriminatie tegen christenen in Europa

Vijfjaarlijks Rapport gepubliceerd op vrijdag 10 december 2010, Dag van de Mensenrechten

Ter gelegenheid van de OVSE/ODIHR Human Dimension Implementation Meeting over de vrijheid van godsdienst (Wenen 9-10 december) bracht het Observatory on Intolerance and Discrimination against Christians in Europe voor het eerst een vijfjaarlijks Rapport uit.

Het rapport bevat een gedetailleerde beschrijving van dit relatief recente Europese fenomeen en biedt verrassende citaten van intellectuelen en uit internationale documenten rond het thema mensenrechten. Het geeft verder een overzicht van exemplarische gevallen van verschillende vormen van intolerantie en discriminatie.

De directeur van het Observatorium, Dr Gudrun Kugler, stelt: "Intolerantie en discriminatie tegen christenen omvat de ontkenning van de rechten van christenen, zoals op vlak van vrije meningsuiting en gewetensvrijheid. De vrijheid van godsdienst wordt in het bijzonder bedreigd wat haar publieke en institutionele dimensie betreft. We krijgen ook veel meldingen over het verwijderen van christelijke symbolen, of dat men christenen in de media onjuist voorstelt of negatief stereotypeert, verder over de maatschappelijke benadeling van christenen, zoals bv. pesterijen of het belemmeren van promotie op het werk." "We werken eraan dat men zich ten minste meer bewust wordt van dit toenemende probleem in Europa, als een eerste stap naar verbetering. Ons doel is: gelijke rechten voor iedereen, ook voor christenen."

Mario Mauro, volksvertegenwoordiger in het Europees Parlement en OVSE-vertegenwoordiger voor het thema vrijheid van godsdienst schrijft in een persbericht: "De aangehaalde voorbeelden bewijzen… dat discriminatie van christenen niet alleen in landen waar christenen een minderheid vormen plaatsvindt, maar dat gevallen van intolerantie en discriminatie zowel ten oosten als ten westen van Wenen voorkomen, zonder daarbij de gewelddadige vervolgingen mee te tellen waaraan christelijke gemeenschappen buiten het OVSE-gebied blootgesteld staan (…). Er zijn verschillende soorten van discriminatie (...): opzettelijke, wanneer discriminatie wordt gemotiveerd door een effectieve afkeer van christenen, en onbedoelde, wanneer een ogenschijnlijk neutrale overheid regels opstelt die leiden tot een ongelijke behandeling van christenen." Mauro sloot af met een oproep om de betekenis van godsdienstvrijheid blijvend voor ogen te houden en het recht op gewetensbezwaren en ook de hieruit volgende weigering omwille van gewetensbezwaren te garanderen. Men moet christenen bovendien de volle deelname aan het publieke leven mogelijk maken, door bepaalde wetten die intolerantie tegenover christenen in de hand werken, aan te passen.

Het Observatorium beschikt over een website die systematisch voorbeelden oplijst waar christenen of christelijke gemeenschappen in Europa uitgesloten of benadeeld worden. Het documenteert voorvallen die door de media of de betroffen personen gemeld worden. Internationale gouvernementele organisaties zoals het EU Bureau voor de grondrechten en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) worden hiervan op de hoogte gebracht, alsook politici en NGO’s. Ook voor journalisten en geïnteresseerde particulieren is de website een interessant archief. Een uitgebreide zoekfunctie op onze website biedt hiertoe de mogelijkheid.

Het vijfjaarlijks Rapport (bijgevoegd) is beschikbaar in het Engels en kan ook op papier besteld worden.

Voor meer informatie: Bezoek www.IntoleranceAgainstChristians.eu (observatory@IntoleranceAgainstChristians.eu